Me Time #1: From where I stand

Alleen thuis zijn is erg schaars sinds Nim geboren is. Ik heb soms wel eens een uurtje alleen voordat ik naar mijn werk vertrek, of een klein halfuurtje als ik thuis kom van werk. En Kay neemt Nim in het weekend af en toe even mee naar buiten zodat ik heel even het huis voor mezelf heb, maar dat weegt niet op tegen een goeie dag weer even gewoon ‘ik’ zijn. Gisteren had ik wel zo’n dag, door een rooster fout op werk was ik plots vrij, Nim bleef van maandag op dinsdag bij opa en oma slapen dus ik had echt de hele dag voor mijzelf. Heer-lijk! Ik heb gedaan waar ik zin in had zonder rekening te hoeven houden met middag dutjes, een slecht humeur of een hekel aan winkels. Ik wilde iets leuks doen om het vast te leggen, het werden ‘From where i stand’ telefoon foto’s van mijn dag! Kijk je mee?

Goodmorning! Ik besluit pas om mijn dag in ‘From where I Stand’ foto’s vast te leggen als ik net aangekleed ben en vast mijn schoenen aan trek omdat ik vroeg de deur uit wil. Na nog even gauw mijn glas drinken leeg te hebben gedronken is het time to go!

Ik sta binnen een paar minuten bij de metro halte tegen de muur aan te hangen wachtend op de metro naar Rotterdam Zuidplein.

Na een rondje door de Primark en de Tuinen taai ik alweer af. Honger heb ik, want ontbeten had ik nog niet. Ik loop op een warme zoete geur af en kom terecht bij een kraam met warme wafels en churros. Yam! Wat een ontbijt traktatie he?! Dat mag gewoon op zo’n dag vind ik. Ik neem het allerlekkkerste wat ze hebben: Een warme vers gemaakte wafel met aardbeien, slagroom en warme melkchocolade saus. Best besteedde 4 euro van de dag!

Ik ga weer naar huis en bij het open gooien van de voordeur verwachtte ik 2 pakketjes op mijn leuke deurmat. Helaas, helemaal niks!

Ik verruil mijn schoenen voor dikke sokken en zet mijn lunch klaar. Extra leuk neergezet want daar kan ik zo van genieten. Onderweg naar huis had ik bij een broodjes zaak een pistolet met Filet American en ei gehaald, ook al zo lekker. Echt en verwen dagje al he! De lekkere Baru chocolades en de Clipper thee kocht ik bij de Tuinen in e ochtend. Wederom verwennerij voor mezelf.

De pakketjesman belt aan, ‘Ik heb er weer 1 voor je!’. Oh 1 maar? ik verwacht er 2. Niet getreurd, de gewone postbode moest nog komen. Daar zal het andere pakketje bij zitten. Ik maak het open en dit fantastische broekje van het nieuwe merkje Minimize zit er in. Wauw wat is hij gaaf. Waarom is dat er nou niet in mijn maat? Uiteraard maak ik er meteen een mooie foto van om hem met mijn mede kidsfashion liefhebbers op de WhatsApp te delen. Jaja zo gaat dat. Moeders onder elkaar die babbelen over kinderkleding haha.

Jahoor, krap een half uur later hoor ik de brievenbus. Pakketje nummer 2 is gearriveerd. Happy me! Dan ben ik misschien wel een dagje alleen, ik blijf met mijn kind bezig haha.

Op de grond pak ik altijd alles uit, dan kan het ook nergens van af vallen denk ik dan. Een nieuwsgierig aagje genaamd Evi zit er meteen bovenop met haar poezen neusje. Of dacht ze misschien dat ze snoepjes kreeg die daar in dat laatje liggen? Het leverde een leuke foto op in ieder geval. (eh, het waren toch de snoepjes. Evi is niet zo’n fashion liefhebber als ik)

Chill time. Ik duik met de chocolaatjes en de IPad op de bank. Wat een rust in huis.

Wat later op de dag kom ik eens van de bank af. Ik pak een pakketje in zodat ik dat straks meteen weg kan brengen en er morgen iemand erg blij is! Ik hou van inpakken dus ik doe mijn best erop om het een mooi geheel te laten zijn. Wederom op de grond, mijn favoriete werkplek.

Pakketje dicht, en gaan! Het PostNL punt hier vlakbij is dicht omdat het in de supermarkt zit die verbouwd word. Ik moet dus wat verder lopen maar dat geeft niet, want het zonnetje schijnt en het is geeneens zo koud buiten!

Bij de DA haal ik nog even gauw wat nieuwe make-up en pilletjes die de slaap bevorderen. Ik hoop dat die laatste hun werk goed doen, mijn nachtrust verloopt niet echt prettig de laatste tijd.
Ik loop langzaam naar huis om zo lang mogelijk in de zon te lopen, heerlijk dit weer! Please stay!

Hup, op de knieen aan de slag met foto’s maken. Mijn favoriete bezigheid.

Ik houd het niet lang vol, de bank roept me net als de zak chipjes. Ik geef er aan toe, dat mag wel van mezelf. Ik zet op de IPad de gemiste aflevering van de TV kantine aan en pak de laptop op schoot om wat blogs te bekijken en tussendoor wat te typen voor mijn blog. Heel relaxed dus.

Na het bericht ‘Ze zijn onderweg’ van mijn moeder spring ik op en ruim een beetje op in de woonkamer en ruim de kleertjes op die ik fotografeerde. Niet veel later komt Nim blij op me afgerend en zijn we weer herenigd. We spelen met zijn auto’s op de kachel. Alles moet op of in of achter die kachel. Ik had hem stiekem toch wel gemist hoor, morgen hebben we nog een hele dag samen voordat de werkdagen weer aanbreken.

Met die laatste foto sluit ik deze nieuwe en terug kerende rubriek ‘Me Time’ af. Natuurlijk heb ik deze dagen of momenten niet vaak, maar ik wil er zo af en toe toch wat aandacht aan besteden. Gewoon, zodat het hier niet alleen om Nim gaat, maar ook een klein beetje om mij! Gewoon Pauline!

Deze dag werd mede mogelijk gemaakt door mijn moeder/Nim zijn Oma, bedankt voor het oppassen mam!

Vonden jullie het leuk om te zien? Wat doe jij op een Me Time dag (als je gezegend ben met zo’n dag natuurlijk)?

Wil je op de hoogte blijven van nieuwe blogposts op PSnim? Je knt me volgen via Bloglovin’ 🙂

7